Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη αδένα εμφανίζεται σε άνδρες οποιασδήποτε ηλικίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο καταλύτης είναι ένας μολυσματικός παράγοντας: Trichomonas, σταφυλόκοκκοι και γονόκοκκοι. Τα βακτήρια που εισέρχονται στο σώμα προκαλούν φλεγμονή του καναλιού της ουρήθρας, του ίδιου του προστάτη.
Η χρόνια μορφή προστατίτιδας είναι συχνά ασυμπτωματική. Η ίδια η ασθένεια προσδιορίζεται μόνο μετά τη μετάβαση σε οξεία μορφή. Η καθυστερημένη διάγνωση εξηγείται επίσης από το γεγονός ότι τα πρώτα συμπτώματα χρόνιας προστατίτιδας στους άνδρες συχνά αγνοούνται.
Οι στατιστικές δείχνουν μια συνεχή «αναζωογόνηση» της νόσου. Ολοένα και περισσότεροι ασθενείς ηλικίας 30 ετών στρέφονται σε ουρολόγους.
Χρόνια προστατίτιδα - τι είναι;
Ο αδένας του προστάτη βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη. Οι κύριες λειτουργίες περιορίζονται στην προστασία της ουροδόχου κύστης από την είσοδο σπερματικού υγρού, καθώς και στην παραγωγή έκκρισης προστάτη, απαραίτητο συστατικό του ανδρικού σπέρματος. Η φλεγμονή του ιστού του αδένα, που προκαλείται από μόλυνση, συμφόρηση και άλλους παράγοντες, σταδιακά γίνεται μόνιμη.
Η χρόνια προστατίτιδα οδηγεί σε εκφυλιστικές αλλαγές. Η δομή των ιστών σταδιακά παραμορφώνεται. Συχνά, στο φόντο της φλεγμονής, εμφανίζονται πέτρες στους αγωγούς. Ορισμένοι τύποι προστατίτιδας προκαλούν την ανάπτυξη καρκίνου.
Ένα διεθνές σύστημα ταξινόμησης έχει αναπτυχθεί για να διευκολύνει τη διαφοροποίηση μεταξύ διαφορετικών ασθενειών του προστάτη.
Χρόνια προστατίτιδα - αίτια
Είναι γενικά αποδεκτό ότι η φλεγμονή του αδένα του προστάτη προκαλείται από δύο κύριους παράγοντες: τον βακτηριακό και τον βακτηριακό.
Το πρώτο σχετίζεται με την είσοδο παθογόνων μικροοργανισμών και λοιμώξεων στο σώμα του ασθενούς. Τις περισσότερες φορές, ο καταλύτης είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενα βακτήρια.
Η δεύτερη αιτία εμφάνισης δεν σχετίζεται με μολυσματικό παράγοντα. Ο καταλύτης για τη φλεγμονή μπορεί να είναι:
- Υποθερμία του σώματος.
- Ορμονικές ανισορροπίες που σχετίζονται με τη γήρανση και την ακανόνιστη σεξουαλική ζωή.
- Κακές συνήθειες.
- Τραυματισμός των πυελικών οργάνων.
- Στασιμότητα που προκαλείται από μεταβολικές διαταραχές και καθιστική ζωή.
Μετά τη διάγνωση της προστατίτιδας, πρέπει να προσδιοριστεί η βασική αιτία της χρόνιας προστατίτιδας. Η πορεία της θεραπείας συνταγογραφείται με βάση το τι ακριβώς προκάλεσε τη φλεγμονή. Η βακτηριακή και η μη λοιμώδης προστατίτιδα αντιμετωπίζονται διαφορετικά.
Οι ουρολόγοι αναφέρουν αρκετούς πρόσθετους παράγοντες που επιδεινώνουν την κατάσταση και επηρεάζουν τη σοβαρή πορεία της νόσου:
- Σεξουαλική αποχή.
- Κατώτερη εκσπερμάτιση (επιλογή της διακεκομμένης σεξουαλικής επαφής ως μέθοδο αντισύλληψης).
- Στρες.
- Κακές συνήθειες - κατάχρηση αλκοόλ και κάπνισμα.
- Κακή διατροφή.
- Φλεγμονώδεις ασθένειες υπέφεραν στο παρελθόν. Συχνά η ουρηθρίτιδα και η κυστίτιδα λειτουργούν ως αιτία της προστατίτιδας σε χρόνια μορφή.
Η φλεγμονή συνοδεύεται από καταστροφικές αλλαγές στον αδένα του προστάτη, γεγονός που καθιστά δυνατή την ταξινόμηση της νόσου σε διάφορες κατηγορίες.
Ταξινόμηση της χρόνιας φλεγμονής του προστάτη
Οι ποικιλίες προστατίτιδας έλαβαν τον δικό τους κωδικό ICD-10 - N41. Για να διευκρινιστεί η διάγνωση και να διαφοροποιηθεί η μόλυνση του καταλύτη, χρησιμοποιείται μια ξεχωριστή ταξινόμηση B95-B97. Η κλίμακα αξιολόγησης συμπτωμάτων χωρίζει τη νόσο σε διάφορες ομάδες και υποομάδες:
- I - οξεία φλεγμονή, που συνοδεύεται από απότομη αύξηση της θερμοκρασίας και πυρετό.
- II - χρόνια προστατίτιδα, που προκαλείται από μολυσματικό παράγοντα.
- Η κατηγορία III περιλαμβάνει μια ασθένεια στην οποία το σύνδρομο πυελικού πόνου αρχίζει να εκδηλώνεται. Είναι σύνηθες να διακρίνουμε δύο υποομάδες:
- ΙΙΑ - υπάρχουν σημάδια φλεγμονώδους διαδικασίας. Ο χαμηλός πυρετός διατηρείται.
- IIIB - χωρίς φλεγμονή.
- IV - προστατίτιδα στην οποία δεν υπάρχουν συμπτωματικές εκδηλώσεις. Οι αποκλίσεις από τον κανόνα ανιχνεύονται αποκλειστικά με ενόργανες διαγνωστικές μεθόδους.
Σύμφωνα με τον κωδικό ICD:
- Το N41.1 διαγιγνώσκεται με χρόνια προστατίτιδα.
- N41.8 φλεγμονώδεις παθήσεις του προστάτη.
- N41.9 δεν έχει γίνει ακριβής διάγνωση.
Πώς εκδηλώνεται η χρόνια προστατίτιδα - τα συμπτώματά της
Τα πρώτα σημάδια χρόνιας προστατίτιδας στους άνδρες εμφανίζονται σε προχωρημένο στάδιο της νόσου. Συχνά, η πρώιμη ανάπτυξη δεν έχει κλινικές εκδηλώσεις. Τα συμπτώματα, ακόμη και αν υπάρχουν, είναι παροδικά, βραχυπρόθεσμα και χαμηλής έντασης.
Σύμφωνα με τις κλινικές εκδηλώσεις, διακρίνονται τρία στάδια ανάπτυξης προστατίτιδας:
- Αρχικά έμμεσα σημάδια χρόνιας προστατίτιδας - όπως έχει ήδη σημειωθεί, η εμφάνιση της νόσου δεν εκφράζεται με σαφώς διακριτά συμπτώματα. Οι εκδηλώσεις είναι ανεπαίσθητες ή απουσιάζουν εντελώς. Σημάδια που πρέπει να προσέξετε: αίσθημα καύσου κατά την εκσπερμάτιση, μειωμένη ισχύ, επώδυνη ούρηση.
- Δευτερεύοντα σημάδια χρόνιας φλεγμονής του προστάτη - σε αυτό το στάδιο, συμβαίνουν παθολογικές αλλαγές στη δομή των ιστών, εμφάνιση σχηματισμών που μοιάζουν με ουλές και μείωση της ουρογεννητικής λειτουργίας. Το στάδιο χαρακτηρίζεται από απότομη επιδείνωση της ισχύος και της ούρησης, αυξημένη εφίδρωση, έντονο πόνο στην περιοχή της πυέλου, στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και στο όσχεο.
- Σημάδια προχωρημένης νόσου - ο προστάτης παύει να λειτουργεί κανονικά. Οι υγιείς ιστοί αρχίζουν να μεταμορφώνονται. Ο αδένας αυξάνεται σε μέγεθος. Αίμα και πύον εμφανίζονται στα ούρα, υπάρχει μια συνεχής αίσθηση ατελούς εκκένωσης της κύστης και οι νυχτερινές εκδρομές στην τουαλέτα γίνονται πιο συχνές. Η στυτική λειτουργία μειώνεται τόσο πολύ που μπορούμε να μιλάμε για πλήρη σεξουαλική ανικανότητα.
Εκτός από τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν κάθε στάδιο ανάπτυξης, υπάρχουν γενικά σημεία που εμφανίζονται σε όλη την πορεία της νόσου.
Σύνδρομο πόνου
Η χρόνια προστατίτιδα στο τελευταίο στάδιο ανάπτυξης έχει έντονα συμπτώματα. Χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις είναι πόνος έντονης έντασης που δεν υποχωρεί από μόνος του και απαιτεί τη χρήση αναλγητικών και σπασμολυτικών.
Το σύνδρομο πόνου συνοδεύει ολόκληρη την περίοδο ανάπτυξης της νόσου. Κατά τα πρωτογενή σημεία της προστατίτιδας, η ενόχληση και το κάψιμο στον ουρηθρικό σωλήνα είναι χαμηλής έντασης και ως εκ τούτου συχνά αγνοούνται. Ο πόνος συχνά αποδίδεται ψευδώς σε ριζίτιδα ή κόπωση. Μετά την ανακούφιση από τον πόνο ή τη λήψη ενός αντισπασμωδικού, το σύμπτωμα συνήθως υποχωρεί.
Με την πάροδο του χρόνου η κλινική εικόνα γίνεται πιο έντονη. Το σύνδρομο πόνου εκδηλώνεται πιο έντονα και παραμένει μετά τη λήψη αναλγητικών. Δυσάρεστες αισθήσεις συνοδεύουν κάθε πράξη ούρησης, αφόδευσης και εκσπερμάτωσης.
Ο πόνος εκπέμπεται από τη σπονδυλική στήλη στο όσχεο, μερικές φορές στα άκρα, και συνοδεύεται από κράμπες και μούδιασμα. Τα δερματικά εξανθήματα, ο κνησμός και το κάψιμο των ιστών στον προστάτη και στα γεννητικά όργανα είναι μια φυσιολογική αντίδραση του σώματος στην εσωτερική φλεγμονή.
Άνοδος θερμοκρασίας
Η χρόνια φλεγμονή του προστάτη σε οξεία μορφή συνοδεύεται από θερμότητα και πυρετό. Υπάρχει απότομη αύξηση της θερμοκρασίας, φτάνοντας τους 39-40°. Οι δείκτες είναι σταθεροί. Η θερμοκρασία του σώματος δεν μειώνεται ακόμη και μετά τη λήψη αντιπυρετικών.
Η υποτονική προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από χαμηλό πυρετό. Σταθεροί δείκτες χρόνιας φλεγμονής, εντός 37-37,2°.
Η μείωση της θερμοκρασίας και η λήψη φαρμάκων μόνοι σας για τη μείωση των εξωτερικών εκδηλώσεων απαγορεύεται αυστηρά!
Δυσουρία
Τα πρώτα σημάδια χρόνιας προστατίτιδας εμφανίζονται σε διάφορες διαταραχές της ούρησης. Με την πάροδο του χρόνου, τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα, γεγονός που βοηθά στον εντοπισμό της νόσου. Εκδηλώσεις δυσουρίας:
- Συχνή επιθυμία να πάτε στην τουαλέτα το βράδυ.
- Αίσθημα ατελούς εκκένωσης της κύστης.
- Αιματουρία (αίμα στα ούρα), πυώδη έκκριση.
- Πόνος κατά την ούρηση.
Τα κλινικά σημεία και η ένταση της εκδήλωσής τους επηρεάζουν άμεσα τη διάγνωση και απαιτούν υποχρεωτική πρόσθετη έρευνα. Τα συμπτώματα μπορεί να υποδεικνύουν άλλες φλεγμονώδεις ασθένειες του ουρογεννητικού συστήματος, υπερπλασία και ογκολογία.
Διαταραχές των γεννητικών οργάνων
Η χρόνια προστατίτιδα οδηγεί στην εμφάνιση σχηματισμών ουλών που επηρεάζουν την παροχή αίματος. Η έλλειψη θρεπτικών συστατικών οδηγεί στις ακόλουθες εκδηλώσεις:
- Μειωμένη ισχύς - με χρόνια προστατίτιδα, παρατηρούνται σεξουαλικές διαταραχές. Ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η φυσιολογική στύση, η οποία μειώνεται απότομα κατά τη σεξουαλική επαφή. Στο προχωρημένο στάδιο, εμφανίζεται σταθερή ισχύς.
- Υπογονιμότητα - μετά την εμφάνιση ουλών στους σπερματοδόχους πόρους, η βιωσιμότητα του σπέρματος μειώνεται. Η φλεγμονή αλλάζει τη δομή και τη σύνθεση της εκσπερμάτισης. Στο προχωρημένο στάδιο, το σπέρμα πυκνώνει και εμφανίζονται σβώλοι.
- Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή - παρατηρείται έκκριση από το κανάλι της ουρήθρας. Κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών σχέσεων, αισθάνονται δυσφορία και επώδυνα συμπτώματα, ιδιαίτερα κατά την εκσπερμάτιση. Συχνά ψυχοσωματικοί λόγοι οδηγούν σε επίμονη ανικανότητα του ασθενούς.
Τα κύρια συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας: πόνος, αυξημένη θερμοκρασία σώματος, δυσουρία, δυσλειτουργία των γεννητικών οργάνων. Κατά τη διάγνωση, λαμβάνεται υπόψη η ένταση και η διάρκεια της περιόδου από την έναρξη των κλινικών σημείων, καθώς και τα σχετικά συμπτώματα.
Πώς μπορεί να ανιχνευθεί η χρόνια φλεγμονή του προστάτη;
Η προστατίτιδα δεν έχει συμπτώματα που να μπορούν να διαφοροποιήσουν με ακρίβεια τη νόσο. Ορισμένες διαταραχές του ουρογεννητικού συστήματος έχουν παρόμοια συμπτώματα. Η ακριβής διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο μετά από πλήρη εξέταση του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων εργαστηριακών εξετάσεων και μεθόδων ενόργανης ανίχνευσης της νόσου.
Έχοντας υποψιαστεί την παρουσία διαταραχών στη λειτουργία των πυελικών οργάνων, ο ουρολόγος θα συνταγογραφήσει υποχρεωτική εξέταση του ορθού. Εάν ανιχνευθούν αλλαγές στους ιστούς κατά την ψηλάφηση, συνταγογραφούνται αρκετές εργαστηριακές εξετάσεις.
Εργαστηριακές μέθοδοι έρευνας
Οι κλινικές εξετάσεις αίματος και ούρων διαφοροποιούν την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας και συχνά μπορούν να εξηγήσουν τον καταλύτη για την ανάπτυξη της νόσου. Κατά τη διάγνωση, θα απαιτηθούν πρόσθετες πληροφορίες από τα αποτελέσματα των ακόλουθων εργαστηριακών εξετάσεων:
- Κυτταρολογική και βακτηριολογική ανάλυση ούρων. Καθιερώνεται το επίπεδο PSA. Τα επίπεδα πρωτεΐνης αυξάνονται απότομα με τη φλεγμονή του ιστού του αδένα.
- Λήψη επιχρίσματος από την ουρήθρα.
- Μικροσκόπηση των εκκρίσεων του προστάτη - με βάση τα αποτελέσματα, προσδιορίζονται δυσλειτουργίες στον αδένα του προστάτη. Διαφοροποιήστε τον καρκίνο από τη χρόνια φλεγμονή των ιστών. Η σπορά εκκρίσεων του προστάτη απαγορεύεται κατά τη διάρκεια μιας οξείας περιόδου της νόσου, που συνοδεύεται από υψηλή θερμοκρασία σώματος, έξαρση αιμορροΐδων ή ρωγμές στον πρωκτό.
- Δοκιμές για ΣΜΝ (σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις) - ένας από τους κοινούς καταλύτες για τη φλεγμονή του προστάτη αδένα είναι οι παθογόνοι μικροοργανισμοί. Οι τριχομονάδες, οι σταφυλόκοκκοι και οι γονόκοκκοι μπορούν να προκαλέσουν τη νόσο. Η προστατίτιδα αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της ενεργού φάσης του βακτηριακού πολλαπλασιασμού και αφού η μόλυνση έχει ήδη θεραπευτεί.
Οι εργαστηριακές εξετάσεις αποτελούν υποχρεωτικό συστατικό της διάγνωσης της προστατίτιδας και της επακόλουθης επιλογής μεθόδου θεραπείας.
Ενόργανη ανίχνευση της νόσου
Υπάρχουν τρεις κύριες μέθοδοι εξέτασης για προστατίτιδα. Κάθε ενόργανη διαγνωστική μέθοδος παρέχει πληροφορίες σχετικά με αλλαγές στη δομή του ιστού του αδένα και έχει τις δικές της ενδείξεις και αντενδείξεις:
- Τομογραφία - Η μαγνητική τομογραφία συχνά συνταγογραφείται για τη διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας. Η μελέτη σάς επιτρέπει να αποκτήσετε μια εικόνα του προστάτη στρώμα προς στρώμα. Τα σημάδια της μαγνητικής τομογραφίας υποδεικνύουν με ακρίβεια χρόνια φλεγμονή και υποδεικνύουν επίσης την έναρξη του εκφυλισμού των ιστών σε κακοήθη σχηματισμό. Η τεχνολογία μαγνητικού συντονισμού είναι απολύτως ακίνδυνη, αλλά έχει αντενδείξεις λόγω της αδυναμίας μελέτης ασθενών με βηματοδότες, μεταλλικούς συνδετήρες και διακλαδώσεις (που αφήνονται κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων).
- Το διορθικό TRUS είναι μια ενημερωτική μέθοδος που υποδεικνύει αξιόπιστα την παρουσία φλεγμονής. Τα υπερηχογραφικά σημάδια δομικών αλλαγών στον προστάτη αδένα σύμφωνα με τον τύπο της χρόνιας προστατίτιδας περιλαμβάνουν: αποκλίσεις από τον κανόνα σε όγκο και μέγεθος, δομή και παρουσία παθολογικών σχηματισμών. Οι τεχνικές υπερήχων δεν συνταγογραφούνται για οξεία φλεγμονή του ορθού, παρουσία ρωγμών στον πρωκτό ή αιμορροΐδες.
- Το υπερηχογράφημα - η διακοιλιακή τεχνική δεν έχει αντενδείξεις. Η μέθοδος είναι λιγότερο κατατοπιστική σε σύγκριση με το TRUS και το MRI. Τα υπερηχογραφικά σημεία δυσκολεύουν τον προσδιορισμό του χώρου της κοιλιακής κοιλότητας. Τα διαγνωστικά αποτελέσματα είναι συχνά αμφιλεγόμενα και απαιτούν διευκρίνιση. Το πλεονέκτημα του υπερήχου είναι η απλότητα και η ταχύτητα της μελέτης.
Η ακρίβεια της ηχογραφικής εικόνας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την εμπειρία του γιατρού που διεξάγει τη μελέτη.
Διαφορική αναζήτηση για ασθένεια
Μετά τη λήψη των αποτελεσμάτων κλινικών και βιοχημικών μελετών, αξιολογούνται τα συμπτώματα χρόνιας φλεγμονής του προστάτη αδένα. Έχουν αναπτυχθεί κοινά διαγνωστικά πρότυπα που ισχύουν σε όλο τον κόσμο.
Για να διευκολυνθεί το έργο του ουρολόγου, έχει εφευρεθεί ο δείκτης συμπτωμάτων NIH-CPSI, ο οποίος έχει γίνει με τη μορφή ερωτηματολογίου ή ερωτηματολογίου. Ο γιατρός συμπληρώνει τα πεδία στο έγγραφο και στη συνέχεια κάνει μια διάγνωση.
Υπάρχουν προγράμματα υπολογιστών που βασίζονται στον δείκτη NIH-CPSI. Ο γιατρός πρέπει να συμπληρώσει ένα ερωτηματολόγιο και το σύστημα θα πραγματοποιήσει ανεξάρτητα μια συνοπτική αξιολόγηση των συμπτωμάτων για χρόνια προστατίτιδα. Η αποτελεσματικότητα της τεχνικής έχει αποδειχθεί σε όλο τον κόσμο.
Μετά τον υπολογισμό των αποτελεσμάτων του ερωτηματολογίου, κατά τη διάγνωση, λαμβάνεται υπόψη μια πρόσθετη αξιολόγηση οργάνων και κλινικών μελετών: παρουσία σημείων ηχούς χρόνιας προστατίτιδας, αυξημένο επίπεδο PSA, αναγνώριση μολυσματικού δείκτη με μικροσκόπηση εκκρίσεων. Όσο περισσότερα δεδομένα έχει ο ουρολόγος, τόσο πιο ακριβές θα είναι το αποτέλεσμα.
Τι είναι επικίνδυνο για τη χρόνια προστατίτιδα - οι συνέπειές της
Οι συνέπειες της χρόνιας προστατίτιδας στους άνδρες είναι διαταραχές στη λειτουργία του ουρογεννητικού συστήματος. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Ανικανότητα.
- Οξεία κατακράτηση ούρων.
- Αγονία.
Οι ινώδεις αλλαγές που συνοδεύουν την προχωρημένη νόσο προκαλούν την ανάπτυξη της ογκολογίας. Οι φυσιολογικοί ιστοί εκφυλίζονται σε κακοήθεις. Επομένως, η πρόληψη των λειτουργικών αλλαγών στον προστάτη αδένα προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη καρκίνου είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό έργο που αντιμετωπίζει ο ουρολόγος.
Κατά τη διάγνωση λαμβάνεται υπόψη η παρουσία ενδοεπιθηλιακής νεοπλασίας του προστάτη, προάγγελος ογκολογίας και ινωδών αλλαγών. Η προχωρημένη νόσος συχνά οδηγεί στην ανάγκη χειρουργικής επέμβασης: προστατεκτομή.
Η διάγνωση της προστατίτιδας και η διαφοροποίηση της νόσου από σχετικές διαταραχές των πυελικών οργάνων είναι ένα σημαντικό έργο για τους γιατρούς και τους ασθενείς. Η ανίχνευση των πρώτων συμπτωμάτων εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο τον άνδρα. Εάν αισθανθείτε οποιαδήποτε ενόχληση κατά την ούρηση, μειωμένη στύση ή επίμονο χαμηλό πυρετό, αυτοί είναι λόγοι για να αναζητήσετε αμέσως επαγγελματική ιατρική βοήθεια. Η καθυστέρηση είναι επικίνδυνη!